مدیریت زنجیره تامین
مهسا پیشدار؛ عاطفه حبیبی
چکیده
به منظور تبیین چارچوبی برای مدیریت ریسک حمل‌ونقل در زنجیره تأمین صنایع غذایی، ابتدا بر اساس پیشینه پژوهش، 12 ریسک که می‌توانند منجر به ایجاد اختلال در حمل و نقل در زنجیره تامین صنایع غذایی شوند شناسایی شده‌اند. با استفاده از روش دلفی و کسب نظر از 15 خبره دانشگاهی و صنعتی و در 3 مرحله، ریسک‌ها نهایی شده و با کسب نظر از خبرگان، راهکارهای ...
بیشتر
به منظور تبیین چارچوبی برای مدیریت ریسک حمل‌ونقل در زنجیره تأمین صنایع غذایی، ابتدا بر اساس پیشینه پژوهش، 12 ریسک که می‌توانند منجر به ایجاد اختلال در حمل و نقل در زنجیره تامین صنایع غذایی شوند شناسایی شده‌اند. با استفاده از روش دلفی و کسب نظر از 15 خبره دانشگاهی و صنعتی و در 3 مرحله، ریسک‌ها نهایی شده و با کسب نظر از خبرگان، راهکارهای مواجهه با ریسک‌های حاضر نیز معین شده است. با بکارگیری روش دیمتل خاکستری به بررسی نحوه تعامل ریسک‌ها پرداخته شد. نتایج نشان داد که ریسک‌های مشکلات آب و هوایی ، بلایای طبیعی، نیروی کار ماهر ناکافی/ اعتصابات کارگری، ظرفیت نامناسب زیرساخت‌هاو تورم و تغییر نرخ ارز از جمله ریسک‌هایی هستند که بیشتر روی سایر ریسک‌ها اثر می‌گذارند تا اینکه بخواهند از آنها اثر بپذیرند. سپس با استفاده از روش کوپراس خاکستری نیز به رتبه‌بندی راهکارهای مواجهه با ریسک که با کسب نظرات خبرگان شناسایی شدند؛ پرداخته شده است. نتایج نشان داد که تعریف شاخص‌های عملکردی کلیدی اولویت اول را در میان راهکارها دارد. به همین دلیل، به مدیران پیشنهاد می‌شود که به منظور دست‌یابی به زنجیره تامین استوار و مدیریت ریسک فعالانه، پس از شناسایی ذینفعان و فرآیندهای حیاتی، توافق بر سر جریان مالی در هر موقعیت به دست آمده و نقشه جریان ارزش ترسیم شود. به این صورت اقدامات پیشگیرانه برای کاهش ریسک زنجیره تامین ممکن شده و می‌توان برای شرایط پیش‌بینی نشده یک طرح اضطراری تهیه نمود تا تاب‌آوری افزایش یابد.
